Fijn dat jullie vandaag bij de opening zijn van de expositie met de veelzeggende titel ‘Begging’ to see the light’. De titel verwijst naar een nummer van The Velvet Underground dat begint met de zin ‘Well, I'm beginning to see the light’. Voor wie de fotograaf Paul te Stroete een beetje kent, heeft deze zin meerdere betekenissen. Ik kom daar straks op terug.

Ik ben vereerd dat Paul mij vroeg om een korte inleiding te verzorgen bij deze bijzondere expositie. Mijn naam is Nicoline Meijer en Paul is mijn zwager.

Afgelopen september bezocht ik een expositie van Paul in café De Smederij in Groningen. Ik was onder de indruk van zijn foto’s. Paul weet mensen op een juist moment in de tijd vast te leggen. Alsof ze voor dat moment even in the spotlight staan. Ik nodig u uit om straks goed naar het gebruik van licht in de foto’s te kijken.

‘Well, I’m beginning to see the light’… Paul raakte al jong geïnteresseerd in fotografie. Als kind kreeg hij van zijn vader ooit een eenvoudige camera. Er werd een zaadje geplant. Vele jaren later werd Paul de trotse eigenaar van een tweedehands Leicaflex. Begin jaren ’80 besloot Paul om van fotografie zijn beroep te maken. Het leven van een fotograaf gaat echter niet altijd over rozen. Op momenten kwam fotografie op de tweede plaats, omdat het niet makkelijk is om van fotowerk te leven.

Toch heeft fotografie altijd een belangrijke rol gespeeld in het leven van Paul. En hoe bijzonder is het dat in zijn 70e levensjaar zijn eerste expositie ‘Overdew’ het licht zag.   

Ook hier weer meerdere betekenissen in de titel. Voor mij betekent het ‘in the spotlight’ zetten van de beeldende perspectieven die Paul ons via zijn foto’s laat zien. Het ontspringen van iets nieuws. Een betekenis die ik er als kijker in wil zien.

Terug naar deze expositie en de meerdere betekenissen. Er zit een lijn in qua thematiek van zijn eerdere exposities. ‘Well, I’m beginning to see the light’. Niet alleen brengt Paul zijn foto’s in the spotlight, ‘begging to see the light’ daagt ons als kijker ook uit om ons eigen licht in zijn werk te zien.

Dat kan een positieve of negatieve betekenis hebben. De charme van fotografie voor Paul is de bijna oneindige reproduceerbaarheid. Je kunt een foto eenmaal maken, tientallen keren delen via een facebookpagina, 100.000 keer op de website van een krant. En dat zonder kwaliteitsverlies. En de kijker kiest een eigen betekenis.

Ik laat u graag de kwaliteit zelf beoordelen. ‘Begging’ to see the light’ is authentiek fotowerk dat momenten in de tijd voor even uitlicht en verlicht.

Ik wens u veel plezier bij de expositie.